część pióra

См. также в других словарях:

• skuwka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. skuwkawce; lm D. skuwkawek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} cienka blaszka zabezpieczająca coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skuwki w rogach karty tytułowej. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• chorągiewka — ż III, CMs. chorągiewkawce; lm D. chorągiewkawek 1. «mała chorągiew z tkaniny, papieru lub innego materiału; proporczyk» Barwna, dziecinna chorągiewka. Chorągiewka sygnalizacyjna. Chorągiewki na mapie. Samochód przystrojony chorągiewkami. ◊ Ktoś… …   Słownik języka polskiego

• chorągiewka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. chorągiewkawce; lm D. chorągiewkawek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mała chorągiew (w zn. 1.); także niewielki przedmiot z papieru, plastiku itp. przypominający chorągiew;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dudka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. dudkadce; lm D. dudkadek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stary ludowy instrument muzyczny: drewniana rurka z otworami; fujarka, piszczałka {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pióro — n III, Ms. piórze; lm D. piór 1. «wytwór naskórka ptaków składający się z części dolnej (dudki) i górnej (stosiny), z której wyrastają w dwie strony gęste promienie, tworzące tzw. chorągiewkę; w lm upierzenie» Pióra ptasie puchowe, pokrywowe.… …   Słownik języka polskiego

• pióro — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. piórze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pojedynczy element naturalnego okrycia ciała ptaka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pióra z ogona. Pióra kury, koguta. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• koło — I n III, Ms. kole; lm D. kół 1. «część płaszczyzny ograniczona okręgiem; w terminologii matematycznej: zbiór wszystkich punktów płaszczyzny, których odległość od ustalonego punktu, zwanego środkiem koła, jest mniejsza lub równa danej liczbie… …   Słownik języka polskiego

• kuper — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. kuperpra, Mc. kuperprze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} u ptaków: tylna część ciała, z której wyrastają pióra ogonowe; wyrostek ogonowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kaczy kuper. Pióra… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ciąg — m III, D. u, N. ciąggiem; lm M. i 1. «nieprzerwana ciągłość, tok czegoś» a) «w przestrzeni: droga, ulica, szlak, trasa; pasmo, pas» Ciąg pieszy, komunikacyjny, uliczny, spacerowy, przewozowy, handlowy, wystawowy, usługowy, widokowy. Ciąg zieleni …   Słownik języka polskiego

• kuper — m IV, D. kuperpra, Ms. kuperprze; lm M. kuperpry 1. «tylna część tułowia u ptaków, z której wyrastają pióra ogonowe» Gęsi kuper. ◊ pot. Bić, strzelać jak w kaczy kuper «bić, strzelać skutecznie, nie napotykając oporu, celować do widocznego celu… …   Słownik języka polskiego

• ogon — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. ogonnie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tylna część, zwężona i wydłużona, ciała istot żywych, kręgowych lub bezkręgowych; także: futro, skóra z tej części ciała zwierzęcia …   Langenscheidt Polski wyjaśnień